Wprawdzie pora roku i pogoda nie sprzyja uniesieniom w malinowym chruśniaku, ale za to o spotkanie z Dusiołkiem, Znikomkiem, Bajdałą w długie jesienne wieczory znacznie łatwiej.
O istotach zamieszkujących poezję Bolesława Leśmiana, o życiu poety, głębokiej filozofii zawartej w jego utworach i o niesamowitym, wyjątkowym warsztacie poetyckim opowiedziała nam mgr Beata Wojnarowska-Pocica, polonistka z LO im Jagiełły.
 

Bolesław Leśmian "Szczęście"

Coś srebrnego dzieje się w chmur dali.
Wicher do drzwi puka, jakby przyniósł list.
Myśmy długo na siebie czekali. ...
Jaki ruch w niebiosach! słyszysz burzy świst?

Ty masz duszę gwiezdną i rozrzutną.
Czy pamiętasz pośpiech pomieszanych tchnień?
Szczęście przyszło. Czemuż nam tak smutno,
Że przed jego blaskiem uchodzimy w cień?...

Czemuż ono w mroku szuka treści
I rozgrzesza nicość i zatraca kres?
Jego bezmiar wszystko w sobie zmieści,
Oprócz mego lęku, oprócz twoich łez

To jeden z utworów cytowanych przez naszą prelegentke w miniony piątek
Opowieść o trudnym życiu niezwykle wrażliwego człowieka, o czynnikach które wpływały na kształtowanie jego osobowości oraz uczta duchowa przy poezji złożyły się na cały wkład, pozostawiając jednak niedosyt, bo jakże w tak krótkim czasie zagłębic sie wystarczajacą w te fascynująca poezję. Wykład stał się zatem inspiracją dla wielu osób do własnego zagłębienia się w leśmianowskie “inne światy”
A nagrodą dla pani Beaty niech będzie żal wyrażany przez osoby, które na wykładzie nie były i od innych usłyszały, że powinny żałować.

.